Jako właściciele psów wiele uwagi poświęcamy temu, aby nasi czworonożni przyjaciele pozostawali w dobrym zdrowiu i aby zawsze towarzyszyło im dobre samopoczucie. Dbamy o ich właściwą dietę, zapewniamy odpowiednią dawkę ruchu i przestrzeni do zabawy. Poświęcając wiele czasu swojemu zwierzęciu, jesteśmy w stanie zauważyć każdą, nawet najmniejszą zmianę w jego zachowaniu. Twoja suczka zaczyna zachowywać się, jakby przygotowywała się na przyjście na świat potomstwa, choć doskonale wiesz, że nie jest ona szczenna? Bardzo prawdopodobne, że wykazuje objawy ciąży urojonej. Dowiedz się, jakie są jej przyczyny i jak poradzić sobie z tym problemem.
Co to jest ciąża urojona u psa?
Ciąża urojona to częsty problem, który pojawia się u niewysterylizowanych suk. Choć brzmi niepokojąco, ciąża urojona u psa nie jest jednostką chorobową, a stanem fizjologicznym. Najczęściej ma ona miejsce między 50. a 80. dniem po zakończeniu cieczki. To właśnie w tym czasie możesz zauważyć, że Twoja podopieczna zachowuje się tak, jakby przygotowała się do porodu, a następnie opiekowała się szczeniętami. Suka staje się rozdrażniona, jest mniej aktywna, więcej je i broni swojego legowiska.
Ciąża urojona, znana także jako rzekoma, to w dużej mierze problem związany z pochodzeniem psów. W przypadku psich przodków – wilków, rozmnażała się tylko samica alfa, jednak pozostałe suki w stadzie również przygotowywały się na przyjście jej potomstwa, do tego stopnia, że każda z nich czuła instynkt macierzyński w przypadku młodych, a nawet była w stanie je wykarmić.
Ciąża urojona u suk – przyczyny
Przyczyny ciąży urojonej u psa nie są do końca poznane. Jeśli nasza suczka nie została poddana zabiegowi sterylizacji lub nie zaszła w ciążę w trakcie ostatniej cieczki, ciąża urojona może pojawić się u niej niespodziewanie. Nie ma tutaj znaczenia wiek, rasa czy to, w jaki sposób pies jest wychowywany.
Warto jednak pamiętać, że tym, co wpływa na pojawienie się ciąży urojonej u suki, są zaburzenia hormonalne, często związane ze stężeniem progesteronu, estrogenów oraz prolaktyny. Niektórzy lekarze weterynarii uważają, że to właśnie nagły spadek progesteronu wraz ze wzrostem poziomu prolaktyny może wywoływać objawy ciąży urojonej. Nie znaczy to jednak, że stężenie hormonów jest jedyną przyczyną tego stanu.
Do pozostałych przyczyn ciąży urojonej u psów zaliczamy:
- choroby tarczycy (niedoczynność tarczycy);
- zaburzenie gospodarki hormonalnej poprzez zakończenie długotrwałej terapii hormonalnej;
- usunięcie jajników – szczególnie jeśli zabieg zostanie przeprowadzony zaraz po zakończeniu cieczki lub w czasie ciąży;
- pojawienie się w domu szczenięcia lub kociaka – jego obecność może wywołać w naszej suczce tak silny instynkt macierzyński, że będzie chciała go wychować. W takiej sytuacji może nawet dojść do produkcji pokarmu przez organizm;
- obecność w domu innej suki, która aktualnie wychowuje szczenięta.
Urojona ciąża u psa – objawy
Jak wyglądają objawy ciąży urojonej u psa? Tak naprawdę mogą one przypominać prawdziwą ciążę. Zazwyczaj właśnie wtedy możesz zacząć zastanawiać się, czy rzeczywiście nie doszło do zapłodnienia. Jak sprawdzić, czy suka jest w ciąży? W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem będzie wizyta u weterynarza, który po dokładnym wywiadzie oraz zbadaniu psa będzie mógł stwierdzić, z jaką ciążą mamy do czynienia.
Jeśli jednak jesteś przekonany, że w przypadku Twojej suki nie doszło do zapłodnienia, uważnie obserwuj jej zachowanie. Pamiętaj także, że nie u każdego psa objawy ciąży urojonej będą przebiegały z takim samym nasileniem. Niektóre suki mogą nie wykazywać żadnych objawów, u innych może to być:
- przerost gruczołów mlekowych;
- laktacja;
- niepokój zwierzęcia, nadmierne pobudzenie;
- agresja w stosunku do domowników;
- budowanie gniazda;
- charakterystyczne matczyne zachowania np. w stosunku do zabawek;
- zwiększony apetyt;
- powiększenie jamy brzusznej;
- ospałość.
Ciąża urojona u psa – ile trwa? Długość trwania ciąży urojonej zależy w dużej mierze od cech osobniczych naszej podopiecznej. Ciąża urojona u psa może trwać tydzień i utrzymywać się do 3 tygodni. Jeśli zaobserwujesz, że objawy przez dłuższy czas nie ustępują, powinieneś zasięgnąć porady weterynarza.
Ciąża urojona u psa – leczenie i zapobieganie
Czy leczenie ciąży urojonej jest konieczne? Pamiętajmy, że ciąża urojona u suk, jak już wspomniano, nie jest typową jednostką chorobową, a stanem fizjologicznym. W wielu przypadkach objawy ciąży urojonej ustąpią same. Jeśli jednak tak się nie dzieje, a nasza suczka staje się bardzo agresywna, konieczne może okazać się leczenie farmakologiczne. Jest ono niezbędne także w sytuacji, kiedy w gruczołach mlekowych znajduje się mleko. Jego nadmiar może doprowadzić do zapalenia i rozwoju bakterii.
Pamiętaj również, aby przed zastosowaniem jakichkolwiek domowych sposobów zmniejszania objawów ciąży urojonej zasięgnąć porady weterynarza. Może się bowiem okazać, że niektóre z nich mogą pogorszyć jej stan. Na pewno pomocne okaże się usunięcie przygotowanego przez sukę gniazda, a także schowanie zabawek, które suczka może traktować jak szczeniaki. Warto zadbać również o odpowiednią aktywność fizyczną.
Bardzo duży wpływ na samopoczucie naszej suki w trakcie ciąży urojonej ma odpowiednia dieta. W tym czasie należy szczególną uwagę zwracać na to, w jakich ilościach pies przyjmuje pokarm. Znaczenie ma także jego kaloryczność. W zadbaniu o odpowiednią wagę suczki świetnie sprawdzi się karma Forza10 Weight Control dla psa https://sklepzkarmami.pl/karma-sucha-forza10-active-line/11084-weightcontrol-active.html.
Zapobieganie ciąży urojonej u psa
Ciąża urojona u psa może być bardzo wyczerpująca zarówno dla suki, jak i dla jej właściciela. Czy istnieje zatem rozwiązanie, aby zapobiec jej nawrotom? Najskuteczniejszym sposobem zapobiegnięcia ciąży urojonej jest kastracja suczki. Niektórzy uważają, że każda suka choć raz powinna zajść w ciążę dla dobra jej zdrowia, nie jest to jednak prawda. Urodzenie szczeniąt nie wpłynie na poprawę jej stanu zdrowia ani nie sprawi, że stanie się odporna na ciąże urojone w przyszłości.
Kastracja suki, oprócz zatrzymania nawrotów ciąży urojonej, może dodatkowo zapobiec wielu chorobom związanym z układem rozrodczym, jak ropomacicze czy nowotwory narządów płciowych.