O jego lojalności krążą legendy. Ukształtowany na jednej z koreańskich wysp Korea Jindo dog przez długie lata, nie był znany światu kynologicznemu i nie opuszczał swojego ojczystego kraju. Poza Azją jego populacja jest niewielka, a jego specyficzne cechy charakteru, sprawiają, że rasa ta nie nadaje się dla każdego.
Korea Jindo dog – historia
Historia Korea Jindo dog nie jest dokładnie znana. Niektórzy znawcy twierdzą, że jej historia zaczyna się już w XIII wieku. Niektóre teorie mówią, że przodkowie tej niezwykłej rasy pochodzili z Chin lub Mongolii.
Niezależnie od pierwotnego pochodzenia koreański Jindo dog ukształtował się na wyspie Jingo w południowo – zachodnim krańcu Półwyspu Koreańskiego. Dzięki odizolowaniu od reszty kontynentu rasa ta mogła się rozwijać bez większego wpływu ras kontynentalnych.
Pierwotnie Jindo został wyhodowany jako pies myśliwski polujący na duże i średniej wielkości zwierzęta. Rasa znana jest z tego, że poluje samodzielnie lub w grupie, a po upolowaniu zdobyczy przynosi ją do właściciela.
Historia koreańskiego Jindo dog miała swoje lepsze i gorsze momenty. Podczas wojny koreańskiej, psy te były masowo zabijane w celu konsumpcji. W późniejszym czasie mieszanki Jindo było również wykorzystywane do walki psów.
Na szczęście, aby uratować rasę przed eksterminacją, Korea uznała ją za swój Skarb Narodowy. To jednocześnie skutkowało tym, że nie można było wywozić jej przedstawicieli poza granice kraju.
Szerszej publiczności koreańskie Jindo dog zostały przedstawione po raz pierwszy podczas Światowej Wystawy Psów Rasowych w Tokio w 1982 roku. Oficjalnie natomiast rasa została uznana przez FCI w 2004 roku.
Korea Jindo dog – wygląd
Korea Jindo dog to pies średniej wielkości o proporcjonalnej sylwetce. Stosunek wysokości do długości tułowia wynosi 10:10,5. Wysokość w kłębie u psów mieści się w przedziale 50-55 cm, a u suk 45-50 cm. Waga to 18-23 kg psy i 15-19 suki.
Jindo ma głowę w kształcie trójkąta. Migdałowate oczy, których kąciki skierowane są ukośnie do góry, mają ciemnobrązowy kolor. Trójkątne, proste uszy są natomiast średniej wielkości. Szyja Jindo jest gruba, mocna, dobrze umięśniona i bez podgardla.
Mocny grzbiet jest prosty, a klatka piersiowa jest umiarkowanie głęboka i nie za szeroka. Sięga ona tuż nad łokieć, choć dopuszczalne jest również, żeby była równa poziomowi łokcia. Ogon osadzony jest dość wysoko. Nie powinien być zakręcony, ani nie powinien się kołysać podczas ruchu. Jego kształt jest sierpowaty lub powinien być zawinięty.
Kiedy psy tej rasy poruszają się kłusem, trzymają głowę wysoko uniesioną. Kiedy przyśpieszają, opuszczają głowę niemalże do poziomu łopatek. Włos okrywowy Jindo odstaje nieco od tułowia i jest sztywny. Podszerstek jest miękki i gęsty. Na głowie, kończynach i uszach włos jest krótszy niż na pozostałych częściach ciała. Natomiast na ogonie i z tyłu ud jest dłuższy. Umaszczenie może być rudo płowe, białe, czarne, czarne podpalane, wilczaste lub pręgowane.
Korea Jindo dog – charakter
Koreański Jindo znany jest ze swoich umiejętności łowieckich i legendarnej wręcz lojalności względem swojego pana. Jest odważny, nieustraszony, czujny, ma bardzo silny instynkt myśliwski. Charakteryzuje się także zrównoważonym charakterem i nie jest nadmiernie pobudliwy.
Jest to również pies jednego pana, który bardzo źle znosi ewentualną zmianę właściciela. Koreański Jindo ma również dominujący i bardzo terytorialny charakter, wobec czego nie dogaduje się najlepiej z innymi psami szczególnie tej samej płci.
Jest również dobrym stróżem i jest nieufny wobec obcych. Jindo wymaga wczesnej i uważnej socjalizacji. Jego silny instynkt myśliwski sprawia, że może być zagrożeniem dla mniejszych zwierząt. Jindo charakteryzują się również dużą niezależnością, a na ich szacunek trzeba sobie zasłużyć.
Jest to rasa bardzo inteligentna i szybko ucząca się jednak Jindo nie są ślepo posłuszne. Potrzebują konsekwentnego i umiejętnego prowadzenia. Lubią wszelkie formy aktywność i wymagają odpowiedniego zajęcia i oraz dużej dawki ruchu.
W domu zazwyczaj nie sprawiają trudności. Są to psy czyste i nie mają tendencji do niszczenia. Nie znoszą jednak najlepiej samotności.
Korea Jindo dog – zdrowie
Koreański Jindo żyje przeciętnie 12-15 lat i jest ą odporną. Niemniej jednak w rasie tej zdarza się problem z niedoczynnością tarczycy.
Korea Jindo dog – pielęgnacja
Jindo zrzuca sierść dwa razy w roku i wtedy należy go czesać codziennie. W innych okresach wystarczy psa wyszczotkować raz w tygodniu.
Korea Jindo dog – dla kogo?
Korea Jindo dog jest bardzo specyficzną rasa zdecydowanie nienadającą się dla każdego. Nie jest to pies polecany dla osoby niedoświadczonej. Nie jest także typowym psem rodzinnym. . Jego dominujący i niezależny charakter sprawia, że może wchodzić w konflikty z innymi psami.
Również bardzo silny instynkt łowiecki może przysporzyć sporo problemów. Ze względu na dużą potrzebę ruchu wskazane jest również, aby potencjalny właściciel był osobą aktywną, która zapewni psu odpowiednią ilość zajęcia.
Wybierając tą rasę trzeba bardzo dobrze przemyśleć swój wybór i najlepiej wcześniej porozmawiać z innymi właścicielami tej rasy.