Jaki to rodzaj relacji między kotem lub psem a dziećmi? Ci włochaci członkowie naszej rodziny żyją z nami i dziećmi na co dzień, a więc nieuniknione jest zadanie sobie pytania o interakcję pomiędzy tymi dwoma podmiotami i o to, czy relacje te mogą przynieść korzyści, czy też nie. Badania przeprowadzone w tym zakresie były liczne i analizowały więcej niż jeden aspekt tego typu interakcji. Przyjrzyjmy się więc ogólnie temu delikatnemu i wieloaspektowemu tematowi, który może stanowić ramy relacji między zwierzętami domowymi i dziećmi, w zależności od ich rozwoju.
Relacje między kotami i dziećmi, psami i dziećmi.
Związek między kotami lub psami a dziećmi ma niewątpliwie istotny wpływ na ich psychologię i zachowanie. Oznacza to konieczność odnoszenia się do innej żywej istoty, innej niż mama i tata, ale wciąż będącej formą życia, która zasługuje na szacunek i miłość. W tym sensie dziecko uczy się odnosić, komunikować się, traktować kogoś innego z troską i rozumieć go. Rozwija inteligencję emocjonalną i poczucie odpowiedzialności. Zwierzęta takie jak pies lub kot, dla dziecka, które osiąga wiek w którym zaczyna porównywać się z rówieśnikami, oznaczają również stabilność i mogą pomóc tym, którzy są bardziej niepewni i mają trudności w nawiązywaniu relacji. Relacja z psem lub kotem, który rośnie u jego boku, staje się rodzajem pierwszej pięknej przyjaźni.
Komunikacja między kotami, psami i dziećmi
Ich komunikacja często odbywa się na równych prawach. Po pierwsze, kwestia wzrostu. Małe dziecko raczkuje i tym samym przyjmuje pozycję podobną do kota i psa, co daje im ten sam punkt widzenia na świat. Zarówno badają go, jak i uczą się poznawać za pomocą dotyku i innych zmysłów, poza tym, nie używają słów do komunikacji, ale stosują komunikację niewerbalną i proksymiczną, inną niż w przypadku dorosłych, co też zbliża ich do siebie.
Kto kim się opiekuje?
Jeśli zwierzę jest również szczeniakiem, relacja będzie prawie taka sama, i szczeniak będzie postrzegał dziecko jako partnera do zabawy. Jednak pies, w porównaniu do kota, ma wizję rodziny podobną do watahy i dziecko może być postrzegane jako szczenię które trzeba chronić, co faktycznie zachęci go do demonstrowania zachowań rodzicielskich. Postawa ochronna, w której również kot może stać się bohaterem.
Ważna pomoc
Bliskość zwierzęcia może być również pomocna w różnych sytuacjach. Obserwacja jedzącego zwierzęcia może pobudzić dziecko do tego samego, a w przypadku bezsenności, kocie mruczenie lub jego pieszczoty mogą pomóc osiągnąć spokojny sen. Istnieje wiele przypadków kiedy psy i koty przytulają dziecko w kołysce. Dziecko jest również zachęcane do utrzymania porządku w swoim pokoju i nawet nie trzeba go zbytnio prosić. Rzeczy pozostawione w zasięgu zwierząt domowych, takie jak skarpetki, buty i różne ubrania ryzykują pogryzieniem przez psa, a kot może je wykorzystać do spania, wypełniając przy okazji sierścią.
Wpływ psów i kotów względem zaburzeń i chorób
Relacja między dziećmi a zwierzętami domowymi była również przedmiotem badań klinicznych, w których analizowano jej wpływ na zaburzenia i choroby. Niektóre z nich potwierdzają, że bliskość psa ma pozytywny wpływ na dzieci z autyzmem, jak również potwierdzono korzyści w chirurgii dziecięcej w okresie pooperacyjnym. Wpływ zwierząt domowych na zachowania i problemy związane ze stresem jest również przedmiotem badań naukowych, których wyniki są pozytywne.
Psy i koty stymulują również układ odpornościowy dziecka, więc jeśli martwicie się o ewentualne choroby lub coś innego, możecie spać spokojnie. Nie ma niebezpiecznych patogenów, jeśli Wasz czworonożny przyjaciel przeszedł wszystkie szczepienia u lekarza weterynarii i niezbędne kontrole. Wręcz przeciwnie, obecnie mówi się, że dzieci, które żyją razem z psami i kotami, są bardziej odporne na choroby, a alergie u nich są znacznie rzadsze. Niestety, reklamy detergentów podłogowych, które twierdzą, że zabijają prawie wszystkie zarazki zaszczepiają rodzicom ideę, że powinni żyć w środowisku tak sterylnym, jak to tylko możliwe: jest to poważny błąd, którego należy unikać dla ich własnego dobra.
Minusy?
Jedyna uwaga, niewątpliwie niezbędna, ale głównie podyktowana zdrowym rozsądkiem. Nie zostawiaj dzieci sam na sam z psem lub kotem, ale upewnij się, że są one zawsze razem pod nadzorem osoby dorosłej. Zwierzę, zwłaszcza jeśli jest szczeniakiem, może w zabawie nieumyślnie zranić dziecko, zadrapać je lub popchnąć. W ten sam sposób, dziecko może dokuczać naszemu włochatemu współlokatorowi, nie zdając sobie z tego sprawy. Musisz nauczyć go, aby nie ciągnął za uszy lub ogon i traktował go delikatnie. Pozostawienie zwierzaka w rękach dziecka nie jest złym pomysłem, ale należy robić to, gdy dziecko siedzi i jest spokojne, jak również kiedy występuje konieczna relacją zaufania między nimi. Kot lub pies mógłby zranić dziecko, uwalniając się z uchwytu.
W związku z tym wnioski są niezwykle pozytywne. Badania i osobiste doświadczenia potwierdzają pozytywny wpływ bliskości psa i kota na dziecko, nie tylko dla jego rozwoju, ale również jako pomoc w rozwiązywaniu wielu problemów.