Przejaw dominacji czy naturalne zachowanie?

Psy, tak jak ludzie, mają swoją osobowość. Każdy z nich ma stały i indywidualny zbiór cech psychicznych, który wpływa na jego zachowanie i relacje z otoczeniem. Wiele z tych zachowań uwarunkowanych jest przez geny, a niektóre różnice w temperamencie i umiejętnościach pojawiają się w związku z zaburzonymi procesami socjalizacyjnymi, środowiskiem, w jakim pies się wychowuje czy odmiennym sposobem szkolenia. Niektóre czworonogi są łagodne i bezkonfliktowe, a inne są śmiałe, energiczne i mają silny, dominujący charakter, który często niestety objawia się też agresywnym zachowaniem.

Jak obchodzić się z psem – instrukcja obsługi

Psy to zwierzęta społeczne. Te, które żyją razem z nami uznają rodzinę za stado. Aby wspólne życie było szczęśliwe i udane należy już na początku wypracować stałe zasady, które nie tylko zapewnią spokój i poczucie bezpieczeństwa naszych czworonożnych przyjaciół, ale i nam ułatwią opiekę nad nimi. To od nas zależy, co pupilowi będzie wolno, a czego nie – ustalonych zasad trzeba się twardo trzymać i muszą ich przestrzegać wszyscy domownicy. Jeżeli raz na coś nie pozwalamy, a innym razem dajemy psu wybór – psiak może pogubić się w odczytywaniu naszych intencji.

Częstym błędem właścicieli czworonogów jest złe interpretowanie niektórych naturalnych zachowań, jako te dominujące. To, że pies warczy, gdy próbujemy mu odebrać jakiś przedmiot, czy podchodzimy do jego miski, kiedy je, wcale nie oznacza, że chce nam pokazać “Ja tu rządzę!”, to zupełnie normalne zachowania. Wystarczy poświęcić mu trochę uwagi, pokazać, czego od niego oczekujemy, a uda nam się zbudować pozytywną relację.

Co zrobić, kiedy pies dominuje w domu? Konsekwencja to podstawa!

Według ekspertów osobowości psa nie można zmienić, ale można próbować modyfikować jego reakcje i zachowanie. Ważne jest, aby potrafić odróżnić cechy danej rasy od indywidualnych cech każdego osobnika.

Na reakcję psa ma wpływ wiele czynników – uwarunkowania genetyczne, nastrój czy emocje. Pies też jest obserwatorem i szybko uczy się, jaka hierarchia panuje w domu. Jeśli pies nie reaguje na komendy i nie jest posłuszny – wcale nie oznacza to, że takim zachowaniem chce zademonstrować swoją wyższość i przejąć dominującą rolę w stadzie rodzinnym – skoro coś leży w jego naturze, dlaczego ma tego nie robić? Zanim więc przypiszemy jakimś zachowaniom próbę dominacji, zastanówmy się, czy kiedykolwiek pies był uczony, że dane zachowanie nie jest akceptowane.

Dawniej, aby pokazać psu, że to nie on jest samcem alfa, stosowano metody, takie jak zbieranie zabawek, podawanie jedzenia psu, jako ostatniemu, czy wychodzenie przez drzwi przed zwierzakiem. Behawioryści jednak uważają, że stosowanie takich rozwiązań nie ma żadnego znaczenia dla psów.

Edukujmy, zamiast dominować

Psy doskonale odczytują nasze sygnały. To, czego potrzebują od nas to jasne i czytelne komunikaty. Wychowujmy psy, opierając się na zaufaniu, wzajemnym szacunku i zrozumieniu. Obserwujemy ich zachowanie, dbajmy o ich potrzeby, uczmy, jakie reakcje są przez nas akceptowane i nagradzajmy te właściwe.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.