Przepuklina u psa – jak ją rozpoznać, a następnie skutecznie leczyć?

Z całą pewnością można stwierdzić, że każdy, kto posiada czworonożnego przyjaciela, troszczy się o jego zdrowie i stara się zrobić wszystko, by zapewnić mu to, co najlepsze. Dlatego też wszelkie nieprawidłowości w zachowaniu psa czy kota dostrzegamy niemal natychmiast, a kiedy nie znajdujemy ich przyczyny – udajemy się po pomoc do specjalisty. Jednym z problemów, z którym czasem zmagają się właściciele psów, jest przepuklina, która niestety w większości przypadków wymaga operacji. Jak sprawdzić, czy nasz pies ma przepuklinę?


Czym jest przepuklina u psa?

Przepukliną nazywamy wszelkie nieprawidłowości, które powodują, że narząd lub jego część wysuwa się poprzez tkankę łączną bądź tkankę, która otacza dane miejsce w organizmie (jak w przypadku jamy brzusznej). W tkance, która ulega rozszczepieniu lub rozdarciu, powstaje otwór, do którego dostaje się jakiś organ, tworząc miękkie wybrzuszenie. Zdrowa tkanka powinna tworzyć szczelną osłonę, która zapobiega wysuwaniu się narządów.

Każda przepuklina – a warto dodać, że istnieje wiele jej rodzajów – to efekt dwóch przeciwstawnych sił. Jedną z nich jest siła nacisku, która wypycha dany organ na zewnątrz, np. jelita. Druga to siła trzymająca w ryzach mięśnie, które w normalnych warunkach powinny stawiać opór niedopuszczający do tego, by narząd mógł się wysunąć.

Rodzaje przepukliny u psa

U psów stwierdzanych jest kilka rodzajów przepukliny, które różnią się od siebie przebiegiem, formą leczenia, a nawet samą przyczyną ich powstawania. Do tych, które diagnozowane są zdecydowanie najczęściej, należą:

  • przepuklina pępkowa – rozwija się zazwyczaj w pierwszych miesiącach życia szczeniąt w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się pępowina. Czy pies ma pępek? Tak, jednak jest on niewidoczny gołym okiem. Tuż po porodzie suka usuwa pępowinę wraz z jej pozostałościami, a sam pępek z biegiem czasu się wchłania, dlatego nie da się go dostrzec, choć może być nadal wyczuwalny pod palcami. Przepuklina pępkowa jest uznawana za wadę wrodzoną, która zwykle znika samoistnie bądź pod wpływem lekkiego nacisku;
  • przepuklina brzuszna – bywa mylona z pępkową, jednak jest ona wynikiem urazu, np. kiedy nasz pupil zostanie pogryziony przez innego psa. Zazwyczaj jest widoczna po bokach ciała lub w części przedłonowej. Można wówczas zauważyć wyraźną dysproporcję powłoki brzusznej. Niestety przepuklina brzuszna wymaga przeprowadzenia operacji;
  • przepuklina pachwinowa – powstaje na skutek zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej, co może być spowodowane chociażby zaparciami. Wybrzuszenie jest zazwyczaj zlokalizowane w zagłębieniu między tylną, boczną częścią podbrzusza a wewnętrzną, górną częścią uda. Przepuklina pachwinowa dość szybko się powiększa i wymaga natychmiastowej interwencji weterynarza;
  • przepuklina kroczowa – jak na to wskazuje sama nazwa, wybrzuszenie pojawia się w okolicach krocza, przy czym może być widoczne z jednej lub z obu stron. Wraz z jej rozwojem pies może mieć problemy z wypróżnianiem się i oddawaniem moczu. Konieczne jest leczenie operacyjne;
  • przepuklina mosznowa – nieco rzadziej spotykana, przy czym jej dokładne przyczyny nie zostały poznane. Pojawia się, kiedy część jelita trafia do moszny, co skutkuje powiększeniem worka mosznowego. Leczenie opiera się przede wszystkim na interwencji chirurga.

Jak rozpoznać przepuklinę u psa?

Jak już zostało wspomniane, przepuklina u psa przyjmuje postać miękkiego wybrzuszenia, które najczęściej jest wyczuwalne w obrębie jamy brzusznej. Co szczególnie istotne: nie jest to otwarta rana, wobec czego nie dostrzeżemy wysięku. Niemniej, jeśli wyczujemy na brzuchu psa obrzęk nieznanego pochodzenia, warto jak najszybciej skonsultować się z weterynarzem.

W zależności od rodzaju przepukliny, do objawów możemy zaliczyć:

  • brak apetytu, wzdęcia, zaparcia, wymioty;
  • spadek masy ciała;
  • niechęć do aktywności;
  • zaburzenia oddychania, trudności z przełykaniem;
  • problemy z wypróżnianiem się;
  • apatię;
  • ból, popiskiwanie psa.

Operacyjne usuwanie przepukliny u psa

Jak wiadomo, w większości przypadków przepuklina u psa wymaga operacji. Należy przy tym podkreślić, że im wcześniej zareagujemy i zabierzemy czworonoga do weterynarza, tym lepiej. Zabieg usunięcia przepukliny jest dość trudny, a ryzyko znacznie się zwiększa, kiedy przepuklina jest już zaawansowana.

Sam przebieg operacji jest w dużej mierze uzależniony od tego, z jakim rodzajem przepukliny musi poradzić sobie z chirurg. Zabieg, w dużym skrócie, opiera się na przywróceniu prawidłowego ułożenia narządów. Zdarza się, że wymaga to nacięcia tkanki i jej poszerzenia, żeby było możliwe umieszczenie w niej organów. W przypadku, gdy dochodzi do niedokrwienia narządu, operacja trwa dłużej i jest bardziej wymagająca, jako że lekarz musi usunąć zmienioną tkankę.

Jak opiekować się psem po operacji?

Przede wszystkim należy zapewnić mu dużo ciszy i spokoju. Nasza obecność oraz opieka nie pozostaną przez psa niezauważone, ponieważ dzięki temu pupil poczuje się zdecydowanie bezpieczniej. Do naszych obowiązków będzie też należało odkażanie rany i zmiana opatrunków, a jeśli zauważymy jakiekolwiek nieprawidłowości w jej gojeniu się – ponownie należy skontaktować się z weterynarzem.

Zdarza się, że rekonwalescencja po usunięciu przepukliny u psa będzie wymagała nie tylko podawania czworonogowi leków, ale także zastosowania specjalnej diety. Warto tutaj trzymać się zaleceń lekarza. Nawet w przypadku, kiedy nasz przyjaciel nie otrzymał ścisłych zaleceń żywieniowych, warto samodzielnie zadbać o to, by otrzymywał pełnowartościową karmę, taką jak Forza10 LEGEND MAINTENANCE EVOLUTION SKIN: https://sklepzkarmami.pl/forza10-legend-line/11228-forza10-legend-maintenance-evolution-skin-karma-bez-zboz.html. Oprócz tego może się sprawdzić karma regulująca pracę jelit, np. Forza10 Intestinal Colon Fase: https://sklepzkarmami.pl/karma-sucha-forza10-active-line/11094-forza10-intestinal-colon-fase-1-dla-psa.html.

Pamiętajmy też o tym, by uzbroić się w cierpliwość. Pies może początkowo nie być skłonny do jedzenia, jednak należy sukcesywnie zapewniać mu dostęp do karmy, a także codziennie wymieniać jego wodę na świeżą.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.