Wilczak czechosłowacki to stosunkowo młoda rasa powstała z bezpośredniej krzyżówki psa z wilkiem. Jest jedną z dwóch hybryd tego typu, która została oficjalnie zaakceptowana przez FCI. Wilczak czechosłowacki został przypisany do I grupy, która obejmuje owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła.
Historia Wilczaka Czechosłowackiego
Rasa to powstała jako efekt eksperymentu naukowego mającego na celu sprawdzenie jakie cechy będą miały osobniki powstałe z połączenia psa domowego i wilka. Pierwsze próby stworzenia takiej hybrydy powzięto w 1955 roku. Do badań wybrano owczarka niemieckiego oraz wilka. Po początkowych problemach utworzono i ustabilizowano kilka linii hodowlanych, a od 1983 roku prowadzono już tylko chów zamknięty, w których kojarzy się ze sobą tylko przedstawicieli tej rasy bez domieszki protoplastów w postaci owczarka niemieckiego i wilka. W 1982 roku powstał Klub Hodowców Czechosłowackiego Wilczaka w Brnie, z oddziałami w Pradze i Bratysławie.
Wilczak Czechosłowacki – wygląd
Wilczak już na pierwszy rzut oka zdradza swoje pochodzenie. Zarówno umaszczeniem, jak i posturą przypomina wilka. Psy mają minimum 65 cm w kłębie i masę nie mniejsza niż 26 kg, a suki 60 cm w kłębie i minimum 20 kg wagi. Ich umaszczenie jest od żółto-szarego do srebrzysto-szarego z charakterystyczną jasną maską. Dopuszczalny we wzorcu jest również kolor ciemnoszary z jasną maską.
Wilczak Czechosłowacki – charakterystyka
Rasa ta łączy cechy wilka i psa. Wilczak nie jest na pewno psem dla każdego. Wykazuje się dużą samodzielnością i jest wyjątkowo czujny. Nie jest również rasą, która ślepo podporządkowuje się człowiekowi. Wilczak potrafi być bardzo oddany właścicielowi, ale wymaga stworzenia relacji opartej na zaufaniu i partnerstwie, a nie ślepym posłuszeństwie.
Jako szczenięta wilczaki potrzebują bardzo dobrej socjalizacji z innymi ludźmi oraz z otaczającym ich światem. Jeżeli się zaniedba ten element, w wieku dorosłym mogą stać się strachliwe. Ze względu swoje pochodzenie i fakt, że wilki boją się ludzi i są bojaźliwe w sytuacjach, dla nich nieznanych, Wilczaki również mają do tego naturalną tendencję.
Jednak ich wilcze dziedzictwo ma również wiele plusów. Jednym z nich jest wyjątkowa wytrzymałość i bardzo szybka fizyczna regeneracja. Pod tym względem wilczaki zdecydowanie biją na głowę pozostałe rasy. To czyni je doskonałymi kompanami podczas jazdy na rowerze, czy podczas długich wędrówek. Wilczaki mają również doskonałą orientację w terenie i są odporne na pogodę. Dzięki tym cechom coraz chętniej wybierane są jako psy sprawdzające się w ratownictwie.
Zdecydowana większość przedstawicieli tej rasy nie szczeka. Wycie jest bliższe ich pierwotnej naturze. Spuścizną po wilkach jest również fakt, że suki wilczaka mają cieczkę tylko raz w roku. Kolejną cechą charakterystyczną jest bardzo silny instynkt stadny, który sprawia, że rasa ta ma duże problemy z samotnością. Wilczaki pozostawione same w domu mogą przejawiać bardzo silne skłonności niszczycielskie.
Wilczak Czechosłowacki – szkolenie
Jak już wspomnieliśmy wilczak nie jest typowym psem, który łatwo podporządkowuje się właścicielowi. Choć ma on rozwinięty instynkt stadny jednak jednocześnie jest on również bardzo niezależny. W tej rasie nie ma typowej, dla grupy owczarków, naturalnej potrzeby służenia i podporządkowania się człowiekowi. W szkoleniu tej rasy potrzebna jest cierpliwość oraz urozmaicenie. Wilczak nie znosi nudy. Mimo wszystko jest to rasa, która przy odpowiednim prowadzeniu może być świetnym psem użytkowym. W niektórych krajach są one cenione jako doskonałe psy wykorzystywane przez służby mundurowe. Zdarzają się również osobniki szkolone do psich sportów takich, jak posłuszeństwo czy agility.
Czechosłowacki Wilczak i inne zwierzęta
Wilczaki mają silnie rozwinięty instynkt myśliwski. To może sprawiać problemy zwłaszcza w kontakcie z mniejszymi zwierzętami, w tym psami mniejszych ras. Wilczak może dogadać się z kotami, jeżeli został z nimi wychowany. Obce, spotkane na spacerze potraktuje jako obiekt, na który chętnie zapoluje.
Wilczaki miewają także problemy w kontaktach z nieznanymi sobie psami, ponieważ ich język ciała jest nieco inny niż pozostałych ras. Tutaj również najważniejsza jest dobra socjalizacja za czasów szczenięcych, która pozwoli mu lepiej przystosować się do tego typu sytuacji.
Czechosłowacki Wilczak – wybór hodowli
Wybór hodowli, z jakiej weźmiemy szczeniaka, jest ważny w przypadku każdej rasy. Nie mniej w przypadku wilczaka dodatkowym czynnikiem jak fakt, że jest to rasa stosunkowo młoda i jeszcze nieustabilizowana pod względem charakteru. Ich problemem bywa szczególnie nadmierna bojaźliwość, czasem agresywność lub nieprzewidywalność. Zanim, więc zdecydujemy się na psa tej rasy, warto porozmawiać z hodowcami, poznać wilczaki osobiście i dopiero wtedy zadecydować, czy jest to rasa dla ciebie.