Duży szwajcarski pies pasterski to kolejna rasa pochodząca ze Szwajcarii. Niegdyś używany jako pies gospodarski, stróżujący, a także pociągowy, dzisiaj najlepiej odnajduję się w roli czworonożnego ulubieńca całej rodziny. Jego zrównoważony i dobroduszny charakter idealnie predysponuje go do tej roli.
Duży szwajcarski pies pasterski – historia
Duże szwajcarskie psy pasterskie pochodzą od psów hodowanych niegdyś w Europie Centralnej jako psy obrończe, pociągowe i pasterskie. Oficjalna historia rasy zaczyna się jednak dopiero w 1908 roku na wystawie w Langenthal, gdzie zaprezentowano dwa psy mające uchodzić za krótkowłose berneńskie psy pasterskie.
Oceniający je profesor Albert Heim rozpoznał w nich jednak zanikającą powoli odmianę psów starego typu dużych psów pasterskich. To wydarzenie miało daleko idące konsekwencję bowiem zaledwie rok później, bo w 1909 zostały one uznane przez Szwajcarskie Towarzystwo Kynologiczne za odrębną rasę i wpisane do Szwajcarskiej Księgi Rodowodowej pod nazwą Duże Szwajcarskie Psy Pasterskie.
3 lata później powstał Klub Dużego Szwajcarskiego Psa Pasterskiego, który miał za zadanie spopularyzować tę rasę oraz zapewnić hodowlę w czystości krwi. Pierwszy wzorzec rasy został opublikowany przez FCI 5 lutego 1939 roku.
Duży szwajcarski pies pasterski – wygląd
Duży szwajcarski pies pasterski jest masywny, grubokościsty i dobrze umięśniony. Jego wielkość w kłębie wynosi 65 – 72 cm psy i 60 – 68 cm suki. Sylwetka wpisuje się w prostokąt. Głowa jest mocna i proporcjonalna do tułowia. Nos jest czarny, a stop słabo zaznaczony. Średniej wielkości oczy w kształcie migdała mają kolor od orzechowego do kasztanowo-brązowego. Uszy są średniej wielkości w kształcie trójkąta. W spoczynku płasko przylegają do policzków.
Tyłów dużego szwajcarskiego psa pasterskiego jest nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Pies ma silny i prosty grzbiet. Jego zad jest długi i szeroki, a także lekko zaokrąglony. Klatka piersiowa sięga natomiast łokci, a brzuch i boki są lekko podkasane. Ogon jest dość ciężki i sięga stawu skokowego. W spoczynku swobodnie opada. Podczas aktywności lub pobudzenia pies unosi go wyżej, ale nigdy nie jest on zakręcony, ani nie opada na grzbiet.
Podstawowe umaszczenie dużego szwajcarskiego psa pasterskiego to maść czarna z brązowo-czerwonym podpaleniem i symetrycznymi białymi znaczeniami. Białe znaczenia występują na głowie (strzałka), kufie, na podgardlu aż do klatki piersiowej, na łapach i na końcu ogona. Dopuszczalny jest również biały kołnierz i biała plama na karku. Włos okrywowy jest gęsty, dwuwarstwowy i średniej długości. Podszerstek jest w kolorze od ciemnoszarego do czarnego. Opcjonalnie pies może mieć również krótki włos okrywowy, o ile posiada on podszerstek.
Duży szwajcarski pies pasterski – charakter
Duży szwajcarski pies pasterski ceniony jest za swój zrównoważony oraz rodzinny charakter. Jest to pies bardzo przywiązany do swojej rodziny, pewny siebie, pozbawiony nadmiernej agresji jednocześnie czujny i nadający się na psa stróżującego. Nie jest on jednak nadmiernie szczekliwy, a intruzów przegania w dużej mierze dzięki swojemu imponującemu wyglądowi i niezachwianą pewnością siebie.
Jest to pies inteligentny, łatwo i szybko uczący się. Nie powinien sprawiać większych problemów wychowawczych. Nie ma także skłonności do ucieczek.
Duży szwajcarski pies pasterski zdecydowanie potrzebuje jednak kontaktu z człowiekiem i lubi jego towarzystwo. W kontaktach z dziećmi wyróżnia się opanowaniem i cierpliwością. Nie powinien mieć także problemów w kontaktach z innymi psami lub zwierzętami.
Duży szwajcarski pies pasterski – zdrowie
Z przypadłości, które szczególnie mogą nękać dużego szwajcarskiego psa pasterskiego możemy wymienić: skręt żołądka, dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, nowotwory skóry oraz gruczolaki, a także skłonność do entropium i ektropium. Ze względu na umiłowanie do jedzenia należy również zwracać uwagę na wagę naszego pupila.
Duży szwajcarski pies pasterski – pielęgnacja
Duży szwajcarski pies pasterski nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy od czasu do czasu psa wyczesać (szczególnie w okresie lnienia) oraz zadbać o stan uszu, zębów i pazurów.
Duży szwajcarski pies pasterski – dla kogo?
Ten dobroduszny olbrzym ze Szwajcarii idealnie odnajdzie się jako pies rodzinny. Uwielbia on kontakt z człowiekiem, a także ma w sobie dużo spokoju i cierpliwości w kontaktach z dziećmi. Ze względu na swoje rozmiary potrzebuje jednak odpowiednich warunków oraz odpowiednią dawkę ruchu, przez co zdecydowanie lepiej odnajdzie się w domu z ogrodem, niż w małym mieszkaniu w bloku tym bardziej że rasa ta jest odporna na wszelkie warunki atmosferyczne.