Można powiedzieć, że rasa eurasier powstała z miłości. Z miłości do konkretnego psa, który tak mocno zawładnął sercami właścicieli, że postanowili oni stworzyć rasę na jego wzór i podobieństwo.
Eurasier – historia
Niewiele jest ras, których historię znamy tak dokładnie jak historię eurasiera. Rasa została stworzona w Niemczech przez Juliusa Wipfera. Był on fascynatem wypraw polarnych i psów zaprzęgowych. Do swojego domu przygarnął on psa nazwanego „Kanadyjczykiem”, który z wyglądu był w typie psów zaprzęgowych, co szczególnie urzekło Juliusa.
Pies miał czarne umaszczenie, a kształt jego głowy przypomniał głowę wilka. Kanadyjczyk miał zdecydowany charakter. Nie lubił obcych, był niebezpiecznych dla wszystkich mniejszych zwierząt, jednak dla rodziny był oddanym przyjacielem, na którym zawsze można było polegać.
Wipferowie byli zafascynowani tym psem i po jego śmierci szukali psa podobnego do Kanadyjczyka. Ich wybór padł na szpica wilczego i suczkę o imieniu Bella. Bella została matką kilku mitów, jednak rasa ta nie cieszyła się dużym zainteresowaniem. W głębi serca Wipferowie nie zapomnieli jednak o Kanadyjczyku i zamarzyli o wyhodowaniu psa, który łączyłby najlepsze cechy Belli i Kanadyjczyka.
Po licznych konsultacjach i zgłębianiu tematu Julius postanowił skrzyżować Belle z chow chow, które, tak samo jak szpice wilcze, były starą, pierwotną rasą. Pierwszy miot urodził się w 1960 roku. Dalsze prace hodowlane przebiegały pod ścisłym nadzorem Wipfera, a nowo powstająca rasa nazwana została Wolf – Chow.
Aby nadać jej wygląd bardziej psa zaprzęgowego skrzyżowaną ją w 1972 roku z Samoyedem. Wtedy również została zmieniona nazwa rasy na eurasier, co było spowodowane faktem, że FCI nie zaakceptowało nazwy Wolf – Chow. Nazwa eurasier podkreślała za to pochodzenie rasy – czyli połączenie rasy europejskiej z azjatycką.
Pierwszy klub rasy Wolf – Chow postał już w 1960 roku i został założony przez samego twórcę rasy Juliusa Wipfera. Oficjalnie eurasier został uznany przez FCI w roku 1973.
Eurasier – wygląd
Eurasier jest psem dobrze zbudowanym i o harmonijnej, prostokątnej sylwetce. Jego wysokość w kłębie to 52 – 60 cm, waga: 22 – 30 kg psy i 48 – 56 cm, waga: 18 – 26 kg suki. Głowa eurasiera ma kształt klinowaty. Oczy są ciemne i średniej wielkości. Uszy są średniej wielkości, trójkątne, stojące, z lekko zaokrąglonymi koniuszkami. Szyja jest średniej długości, dobrze umięśniona.
Klatka piersiowa eurasiera sięga łokci. Grzbiet jest prosty i bardzo dobrze umięśniony. Ogon jest wysoko osadzony. Noszony zawinięty nad grzbietem lub lekko z boku. Eurasier porusza się harmonijnie i z dobrą akcją kończyn tylnych.
Szata eurasiera charakteryzuje się gęstym podszyciem, a włos jest średniej długości na całym tułowiu. Na kufie, twarzoczaszce, uszach oraz na przedzie kończyn jest za to krótki. Dłuższe włosy występują na ogonie, tyle przednich i tylnych łap. Oprócz umaszczenia czysto białego i łaciatego wszystkie kolory i ich wariacje są dopuszczalne.
Eurasier – charakter
Eurasier to pies spokojny i zrównoważony. Silnie przywiązuje się do całej swojej rodziny. Jest bardzo społeczny i nie jest to pies jednego pana. Do obcych jest zazwyczaj neutralny i nie wykazuje agresji. Ma bardzo duże zdolności przystosowawcze i doskonale odnajduje się w najróżniejszych okolicznościach.
Do tego jest czujny, ale nie przesadnie szczekliwy. Ze względu na swoje łagodne podejście do obcych, dobrze sprawdza się jako stróż ostrzegający przed nieznajomymi, ale nie jako obrońca. Chętnie uczestniczy w różnych aktywnościach, jednak nie jest ślepo posłuszny. Potrzebuje bliskiego kontaktu z człowiekiem i źle znosi zbyt długie przebywanie w samotności.
Wymaga odpowiedniej dawki ruchu, choć nie jest pod tym względem tak bardzo wymagający, jak typowe psy zaprzęgowe, czy inne rasy podobnej wielkości. Eurasier nie był stworzony jako rasa pracująca, ale jako pies towarzyszący i rodzinny. Zazwyczaj dobrze dogaduję się także z innymi psami i zwierzętami.
Eurasier – zdrowie
Rasa uznawana jest za zdrową. Średnia długość życia to około 12 – 15 lat.
Eurasier – pielęgnacja
Eurasier jest psem łatwym w pielęgnacji. Wystarczy go wyczesać raz w tygodniu. Jego sierść jest odporna na brud. Intensywnej pielęgnacji wymaga jedynie podczas okresów linienia, kiedy to psy te intensywnie wymieniają sierść. W tym okresie trzeba je czesać codziennie.
Eurasier – dla kogo?
Ta młoda rasa jest stosunkowo łatwa w prowadzeniu, więc nadaje się zarówno jako pies rodzinny, jak i towarzysz osoby starszej, czy kogoś, kto szuka miłego i wesołego towarzysza. Należy jednak pamiętać, że są to psy towarzyskie i nie będą szczęśliwie pozostawione same sobie na wiele godzin. Potrzebują również odpowiedniej dawki ruchu.
Eurasiery potrafią się idealnie dostosować do różnych sytuacji i nie są przesadnie szczekliwe, dlatego odnajdą się zarówno w domu z ogrodem, jak i w mieszkaniu w bloku. Ze względu na swoją wrodzoną niezależność, nie należy jednak zaniedbywać ich wychowania. Na szczęście zrównoważony i przyjacielski charakter sprawiają, że psy te nie sprawiają zazwyczaj większych problemów.